Zülfikar Yapar Kaleli - Kâinat Karanlık

Kâinat Karanlık

'bu sevgim kimsenin umurunda olmaz
Seni tanımadım, seni görmedim
Sevginin yolunda rayım, çok görme.
Seni avutmadım, umut vermedim
Kâinat karanlık, ayım, çok görme.

Şiiri okuyup ağlayan gözüm.
Ağaca çul çaput bağlayan gözüm
Beni ta yürekten dağlayan gözüm
İşsiz, güçsüz, avareyim, çok görme.

Sevgimi hiç kimse almaz ne demek
'Kimsenin umrunda olmaz' ne demek.
Dualar menzili bulmaz ne demek
Sen derya, ben ise çayım, çok görme.

Dillerin ısırgan, diken olsan da İçime gam, keder eken olsan da
Tutup yüreğimi söken olsan da
Yollarına gül sereyim, çok görme.

Çok uğraştım o gönlüne sızmaya
Niyetlendim sana şiir yazmaya
Hazırsın sen bana mezar kazmaya
Candan öte can vereyim, çok görme.

Gönülsüz güzelde naz üstüne naz
Belki yanak pembe ve dudak kiraz
Bunca uğraşımı görüyorsun az
Sen esassın, ben arayım, çok görme.

Nefret ettiğini haykır, darılma
Bana kızıp yalnızlığa sarılma
Sana çok sitemler yazarım ama
Bırak beni ben kırayım, çok görme.