İnsanlıktan Yanayız!
Dert sıkıntı sandık sandık
Sözümüz tüllüdür bizim!
Arada kaldıkça yandık
Dostumuz fellidir bizim!
Duman tepeyi bürüsün
Gözyaşı dağa yürüsün
Dili kopsun, ten çürüsün
Safımız dillidir bizim!
Sade haktan yana canlar
Sözü arif olan anlar
Şer dili yesin çıyanlar
Hasmımız pillidir bizim!
Gidilmeyen yer içinde
İnsanoğlu sır içinde
Her haliyle kir içinde
Yaşımız ellidir bizim!
Kaba saba konuşmuşuz
Hala geçmiş, hala –mış'ız
Deliye söz danışmışız
Perimiz zillidir bizim!
Yurduma doldu uyuzlar
İnsanın vicdanı sızlar
Zemheriye dönsün yazlar
Kışımız güllüdür bizim!
Yılan ile bir olunmaz
Kem söz ile yol alınmaz
Gönülsüz selam salınmaz
Postamız tellidir bizim!
Akıl lazım ki düşüne
Bakın zalimin işine
Aşk diye düştük peşine
Kuşumuz çillidir bizim!
Gölgeler yerleşti dağa
Söz kâr eder mi salağa?
Yol gidiyor karanlığa
Aklımız killidir bizim!
Aklı kıt olanlar azar
Şirret söyler, çirkef yazar
Fikri çalar, zihni bozar
Aşkımız yellidir bizim!
Ne zamanı, ne fırsatı
Zalim sürer saltanatı
Uyan! Uyan! Beyni katı
Sevdamız millidir bizim!
Söz canına ot tıkanlar
Kalp kırıp gönül yıkanlar
Kaleliye hor bakanlar
Safımız bellidir bizim