Zülfikar Yapar Kaleli - Hafize

Hafize...
Hafize Kılıç'a -

Her nere gittimse aradı, buldu
Gönlümden gözüme seldir Hafize.
Bildiğimden beri sevdalım oldu
Bendeki göz, kulak, eldir Hafize.

Düşününce, sitem ile ar yağar
Dışarıda gözüm görmez, kar yağar
İçerime usul usul yâr yağar
Umutsuza ışık, dildir Hafize.

Güneşte gezerim, görmem ışığı
Yiğit doğan beğenir mi beşiği?
Ben divane bülbül, gülün aşığı
Hoyratça yolarım güldür Hafize.

Varamadım sonsuz hasret iline
Sevgiyi bıraktım bahtın yeline
Leyla'm oldu koydu mecnun haline
El alem sanır ki kuldur Hafize.

Sevdayı anlarım Hafize tarzı
Yemin ederim ki deli bu arzu
Arzular, emeller sevdanın tuzu
Mutlu etmiyorsa çıldır Hafize.

Ocağında yanan kına yakamaz
Dünya güzel ama dönüp bakamaz
Bu sevdaya düşen geri çıkamaz
Her çiçekten derme baldır Hafize.

Gözümdeki yaşa yeter mi kuyu?
Sözlerinde hasret yatar diz boyu
Gel desem de yoksun sevdalı soyu
Buram buram hasret, yeldir Hafize.

Yıllardır gezerim bu ıssız dağı
Seçemem bir türlü sol ile sağı
Beni ısıtmıyor fersiz ocağı
Sırtıma sardığım çuldur Hafize.

Sen gidersen boynu bükük kalırım
Hep inlerim, sürünürüm, ölürüm
Sanmayın ki ben her şeyi bilirim
Bentlerimi yıkan haldır Hafize.

Bu turnalar ile kaçıncı uçuş
Bu sana gönlümü kaçıncı açış
Bu çakaralmaz da kaçıncı çakış
Bu kaçıncı gökten 'gel'dir Hafize.

Bu kaçıncı seni buluş sayamam.
Bu kaçıncı yüze gülüş sayamam
Bu kaçıncı heba oluş sayamam.
İster güldür, ister öldür Hafize.