Zülfikar Yapar Kaleli - Götür Gideyim

Götür Gideyim


_'Acımıdır, tatlımıdır bilemem.
Takdir bağcının olsun.
Sevda çorbasını sevgi köşkünde
İçmeye yeltendim hüzünlü günde
Sevda yaralıda, sevgi düşkünde
Ben nasıl arayım, solmadan götür.

Gözümü alamam yaşın içinden
Baharı gelmeyen kışın içinden
Haydı şimdi gel çık işin içinden
Sen sel, ben dereyim, dolmadan götür.

Şiirimi seven sever mi bilmem
Her zaman selamsız döver mi bilmem
Beddua etmekte ever mi bilmem?
Gönülde yarayım, olmadan götür.

Her gülün yanında varsa bir diken
Suçlu mu bahçeye o gülü eken?
Dertlinin halini bilir dert çeken
Sineme sarayım, yılmadan götür.
Güzelim kulak ver sözün hasına
Duyurma yerleştir sır bohçasına
Sonradan düşmeden sözün yasına
Sırrına ereyim, gelmeden götür.

Takdiri bağcıya bırakan güzel
Ne tatlı gönlüme şu akan güzel
Bal gibi süzülen ve yakan güzel
Bir devran süreyim, gülmeden götür.

Gam ile doluyum, ağlar efkârım
İçimde bir ben var, gelmez baharım
İstemem halimi bilmesin yârim
Yüzdeki karayım, silmeden götür.

Nefret dolu sitemleri gizlerim
Boyun büker, yenisini gözlerim
Kaynayan yüreğim, nemli gözlerim
Kimlere sorayım, bilmeden götür.

Sonbahar, bağlarım döküyor gazel
Beni sevmek için geç kaldın güzel
Kurumuş dalımı sallıyor bir el
Orada sarayım, ölmeden götür.