Zülfikar Yapar Kaleli - Evvelsin, Ahirsin, Erksin

Evvelsin, ahirsin, erksin…

Deryada yalnızım görünmez ada
Hakikat şehrine arksın sevdiğim
Bakan anlasa da anlamasa da
Evvelsin, ahirsin, erksin sevdiğim

Sevgili meleğim iyi ki varsın
Gönlüme sultansın, arzuma yarsın
Dermansız yüreğim derdini sarsın
Ülkeler içinde farksın sevdiğim

Gözleri koy yansın işe yaramaz
Arzuyu yere çak seni aramaz
Koy kollar kırılsın seni saramaz
Türklük âlemine barksın sevdiğim

İleri gidersem uyar durayım
Geride kalırsam söyle varayım
Seni kime koydum, nerde arayım
Ovasın, yaylasın, parksın sevdiğim

Öperim gözünü darılır mısın?
Boynumu uzatsam sarılır mısın?
Sana bir gül atsam vurulur musun?
Nesebi bozuğa şirksin sevdiğim
Geceler boyunca hayaller kurdum
Sabahlara kadar kıvrandım durdum
Hep seni yaşadım, hep seni sordum
Sırrın kapısında kırksın sevdiğim

Yaratan biliyor ben günahkârım
Bana sitem eder muhannet yarım
Gün be gün solarım, artar efkârım
Bölücü aymaza terksin sevdiğim

Dost beni terk etmiş, kalmışım garip
Güzel sözler yazdım kendimi verip
Muhabbet dilendim gönlümü gerip
Boyu bir, soyu bir, ırksın sevdiğim

Artık sözlerimin çilesi dolmaz
Yalvarmasam olmaz, yalvarsam olmaz
Ne hal oldu bana hafızam almaz
Bazı şebeklere sirksin sevdiğim

Havayı uçurdum havadan öte
Hamaset katılmış memede süte
Aldırış etme sen pakıl niyete
Elbet Müslümansın, Türksün sevdiğim