Zülfikar Yapar Kaleli - Ama Sen Gittin

Seslenseydin ardım sıra,
Bir haykırsaydın! ...
Dokunabilirdim çığlıklarına...
Hissedebilirdim duygularını
Konuşabilirdim hayalinle
Tutabilirdim düşlerini ellerimle…
Kucaklayabilirdim seni
Saygı buketli, sevgi kokulu
Büsbütün benliğimle....
Sen gittin!

Sarabilirdim yaralarını
Yan etkisi olmayan merhemle.
Susturabilirdim gözyaşlarını
Mavi gülümsemeyle,
Akmaya hazır gözyaşlarımla!
Dindirebilirdim kalp sancılarını
Sancılı kalbimi verip
Sen gittin!

İlham verir miydi sözlerim bilmem? Ama yatıştırabilirdim korkularını
Korkulu yüreğimden sızan
Reçetesiz bir teselli ile.
Sen gittin!

Sevebilirdim seni sorgusuz, sualsiz
Pencerenin isli camında,
Sigaramın dumanında,
Sol kulağımın yanında
Görebilirdim.
Görebilirdim baktığım her yerde.
Sen gittin!

Tek seni sevdim sevgilim
Koy bu hayat senin olsun
Kararı ben vereceksem
Seni öldürmek niye?
Hiç vakit kaybetmeden
Yanına geleceğim
Ve ben seni sevgilim
Ömrümce seveceğim.