Zaman konuşur...
Ne akrebin, ne de yelkovanın
Hükmü yoktur artık.
Isırırsın dudaklarını kanatırcasına
Bağıra bağıra susarsın.
Kimsecikler duymaz...
Siyahî kaldırımlarda...
Gözyaşların ıslatır küskün kelimelerini.
Daha da derinlere mahkûm edersin
Dilinden düşenleri...
Dünya umarsızca döner ömrünün etrafında
Zaman geçer.
Esen rüzgârın ardı sıra
Bir ayak sesi duyulur tanıdık, bildik
Kapının ardında, karanlıkta
Elini uzatsan da ulaşamazsın
Yüreğin burkula burkula
Onsuz yana döne yaşarsın...
ZUHAL & DENİZLİ
18 OCAK 2015
Zuhall_1976@hotmail.com