Zuhal Hançer Küçükkara - Kalabalık Kimsesizliğim

Buğulu bir camdan bakıyorum
Şehrin yağmurda şımaran ışıklarına.
Uğuldayan rüzgârlar gibi üşüyorum.
Yüreğimin ağrıyan karanlığını
Gözlerimin arsız seliyle oyalıyorum.
Uzanıyorsun dizlerime
Kırgın bir çocuk misali
İşte o tanıdık sıcaklık sarıyor bedenimi yine...
Ellerim saçlarınla dans ediyor.
(Keşke böyle kalakalsak diyorum içimden. )
Boğazımda düğümlenen özrümle
Başımı yürek atışının üzerine yaslıyorum.
Sakinleşiyorum.
Susuyorum. Birlikte nefes alıyoruz
Kokunu çekiyorum içime.
Sonsuzluğa kadar senin kalayım istiyorum...

Ben bu yalnızlığı seviyorum.
Bil ki yalnız kaldığımda
Seni daha çok düşünüyorum.
Ve SEVGİLİM
Daha çok sen oluyorum
O kalabalık kimsesizliğimle...

15 ŞUBAT 2015
Zuhall_1976@hotmail.com