Zeynep Beşen - Azerya VIII

Ve ben azerya
Sözümü tutuyorum
o şarkıyı söylüyorum..
Yağmurda yürüyüp
Rüzgara degiyorum
Çıplak ayaklarla çimleri sevip
Güneşi ellerimde topluyorum
Denizleri seyredip
Göğün üstlerinde geziyorum
Insanları seyredip
Seyrinde duruyorum
Ve ben azerya
Sözümü tutuyorum
O şarkıyı söylüyorum
Toprakları sarıp
Taşları dövüyorum
.......bir şey demeyi terk ettim; artik
Ve ben azerya
Sadece ben
Yalnızca ben
Bir başıma
Çayimi içiyorum
Kahvemi yudumluyorum
Her sabah uyanip
Geceyi geçiyorum .
Bir kitabın kokusunu sevip
Araba gurultulerini dinliyorum
Çocukların kahkahalarina eşlik edip .. Gün geçirmişleri dinliyorum
Sonra ülkemin ne kadar küçük olduğunu
Ve yolların nasıl aşıla bilir olduğunu biliyorum
Gülüyorum en çok hayata gülüyorum
Daha çok olanlara ..
Yaşıyorum .
Yaşamayı severek ,bana verilen günleri
Yaşayıp geçiyorum..
Ve ben azerya
Sadece ben
Yalnızca ben
Ruhumun için de geziyorum ,
buranın bu kadar geniş olduğunu fark ediyorum.
Mutluyum azerya
Ispata ihtiyacım yok
Sakinim azerya
Olacağıma vara vara
Sukunetin içindeyim tuhaf bir iklim bu,
Seyirin keyfi ,elimi ayağımı kese kese..
Geziyorum biraz oraya
Biraz buraya ..
Ve ben azerya yaşadığım her anda
Sözümü tutuyorum
;o şarkıyı söylüyorum
Ruhumda tını
Yüzümde izi
Ellerimde şahitliği ola ola ...
Ben o şarkıyı söylüyorum..