Zeynep Beşen - Ah Bir Bil Sen

Dizlerimin üstüne düşmüştü aşk;
Avutacak bir sen yoktu,
Yoktun yanım da,
Ah bir bilsen,
Nasıl canım yandı..
Ellerim den tut diyemedin..
Diyemedin işte bir gün..
Kal diyemedin.
Nasıl bağrım yandı bilemedin.
Görmeden,
Dokunmadan severken,
Bir kez dahi!
Beri gel diyemedin.
Hep yüreğinin ötelerin de sevdim
Anlamadın.
Ama ben hep sevdim..
Uzaktan,
Yakından,
Zamandan mekandan,
Alıp giden her şeyden koparak sevdim.
Dizlerim düşse de yere,
Kanayan yer kalbim imiş.
Daha yeni yeni algılıyorum.
Bu acı geçmez,
Bu sızın dinmez..
Geçer deme yada sen buna inan..
Zamanı ve makanı,gözlerinde kaybettiğimden beridir
Kendimi kandıra mı yorum.. Yapamıyorum.
Anlamanı beklemiyorum.
Anam bile anlamamışken beni.
Yarim dediğim den nasıl beklerim..
Anlamasını
Kalbim sen tarafın dan yara almış bir ceylan,
Öleceğini bile bile kaçıyor, her şeyden çok sana..
Dur demeye dilim varmıyor.
Sana kırgın değilim
Asla da olamam,
İnsan hiç kendi nuruna küser mi.
Geçer mi ondan..
Ama acımı anla.
Saygı duy göz yaşlarıma.
Sus her zaman yaptığın gibi.
Alıştı ruhum bu fırtınalara bu susmayan yanlarıma.
Sadece kendi etrafını yıkıyor.
Alnın dan düşen bir damla terin talibiyim hala,
Dünya kadar zamana değse de bedeli.
Elem de olsa tek vere bildiğin sevgili.
Hüznümün muradı sın,.
Sevinçlere gebe bir aşkla..
Doğma öyle ha bire gözlerime..
Güneşim,pirim.
Kalbimi kaplıyor karanlığın,
Yeminleri,ezberleri,
Bozan,yıkan bir aşk la..
Sersefil im