Zeynep Aydınlıoğlu - Kayıp Dostuma

tatlı bir selamla başlamıştı dostluğum, görünmez oldun
şimdi neredesin acaba?
gittikce azalıyor görme umudum
sahi nerdesin.
bir, sonbahar yeli esip,
savurdumu seni yoksa!
karabulutlarmi aldı gök yüzüne acaba
özledim o tatlı selamını,
bekliyorum umutsuzca
sahi nerdesin
bir çoğumuz bilemeyiz bir tebesümün kıymetini,
o' sıcaklığı,
verdiği güveni,bilemeyiz.
ansızın çık karşıma sevgi çınarı
yine bir el salla uzaktanda olsa
.burdayım de…
özledim dostum seni
nerdesin.
bu aralar hep seni düşündüm
şiirlerini, defalarca tek tek okdum
tebessüm etti her kelimen okundukca,
dostluğun temellerini anlatıyor mısraların.
sanki o an sen vardın karşımda
özledim seni.
biliyorum yine ansızın çıkacaksın karşıma
gitmedim diyeceksin
ne gök yüzüne,
nede yer altına,
açılan gonca güllerle merhaba diyeceksin bana,
bekliyorum.
karşılıkı bir fincan kahve içmeden gitmek olurmu hiç
sen yapmazsın,
sen gitmezsin habersizce...
gözlerini kapamazsın yaşama inat
dostların olmadan
terk edemezsin bu dünyayı
hala geleceksin biliyorum
ve zaman geçsede tükenmedi umudum.