ELBET GÜNEŞ DOĞACAKTIR
Öyle bir zehir ki
Bedenimize giren…
Tene değmeden uyuştu tüm uzuvlarımız.
Çiçeklerimiz her geçen gün tek- tek soluyor.
Yapraklarımız sararıyor
Kırılıyor dalımız budağımız
Öldüğümüz andır düşünmeyi düşünemediğimiz an.
Gözlerim fersiz
Görüntü alaca karanlık
Zemheri ayında mıyız?
Yoksa Ağustos sıcağında mı?
Tüm algılarımız yavaş
Bizi uyutmamalı zehrin etkisi
Kalkmalıyız
Ha gayret
Açmalı çiçeklerimiz
Direnen dalımız budağımız.
Cesurca ayağa kalkmalı
Toprağa kök salan damarlarımız
Sonsuza dek yaşamalı
Direnmeliyiz
Mutlak doğacaktır güneşimiz.