Bak mavilerim yok oldu
kırmızılarda soldu
bakışımdaki renklerin coşkusu
gidişinle gölge düştü perişanım
boz daglarda bülbül şakırdı varlıgınla
kır çiçekleri açardı bakışınla
kara kışlar yanardı sıcağınla
gidişinle tufan oldu perişanım
denizler durgun dalgalanmıyor
bu gönüle söz hiç kar etmiyor
unutturum sandım ama bu aşk küllenmiyor
gidişinle volkan oldum perişanım
bak cağıl cağıl akıyor şelale
gözlerin sankı baktıgım yerde
umutsuz bır gazel var yüregimde
gelişin olmayacak biliyorum perişanım