Zeynal Yaman - Aşk Deryasına Yelken Açtım

Aşk Deryasına Yelken Açtım

Aşk deryasına yelken açtım
Ufuklar dar dar geldi gönlüme
Güya ben benden kaçacaktım
Meydan okumak için ölüme
Aşk deryasına yelken açtım

Fırtınalar içimden dışarı aktı
Öteler çok çetin çok ıraktı
Aldı beni bir aşk kanadına
Beni bensiz bir Ben'e bıraktı
Fırtınalar içimden dışarı aktı

İlim silik bir resim, aşk solmaz bir desen
Bir deli rüzgârdır içimden esen
Dışımda sükût... Görüntüm yanıltıcı
Bir yalancı bıçakmış meğer beni benden kesen
İlim silik bir resim, aşk solmaz bir desen
Zaman zamansıza muhtaç ben bensizliğe
Dibi yok deryalarda battım dipsizliğe
Meğer gözyaşından başka bir şey değilmiş deryalar
Haddini bilmeyenler düşermiş edepsizliğe
Zaman zamansıza muhtaç ben bensizliğe

Yokluk bir ayna yoku var edene
Herşey bağlanmış mutlak bir nedene
Ben sebepsiz bir varmıyım ki
Takılayım bir kör gibi bedene
Yokluk bir ayna yoku var edene

Perdeler göze engel gönle yol engin
Ok yöneldi hedefe, yayım sıkı ve gergin
Bir 'gel! ' yeter zamanı delmeye
Ey ruhum bu yolda melekler dengin
Perdeler göze engel gönle yol engin...

1997