Zeliha Gök - Hasretimin İsyanı

Rüzgar gibi yalasa hasret benliğini,
Bazen sessiz, derinden hançer gibi,
Kanasa, durdurulmadıkça bu beden
Söyle bu sevinmelerin neden.
Çığlık çığlığa feryadımdamı haz almaların,
Karamı yüreğin, akmı, berrakmı söyle!
Ben çözemedim, artık sen çözül be!
Ah! Hasretimin isyanı,
Yollarmı engel,yollarmı uzak
Her yan sanki mayın, be her yan tuzak
Koşup gelemiyorsun hasrete gebe gecelerden,
Avuçlarım boş, avuçlarım hasret, avuçlarım susuz.
Ah! Hasretimin isyanı,
Canım gözyaşı çekti yine bu akşam,
Kaderime kahredip zulmedeceğim yokluğunda
Bir bana, bir cana, birde kendime bu isyan!