Ey İstanbul sana bir gün sorarım
Hani benim tepemdeki yıldızım
Yalnızım hem de çok yalnızım
Bu benim yaramdaki ince sızım
Şehrinde alıngan ve arsızım
Yorgun,bitkin ve duyarsızım
Çaldıklarını bana geri ve ansızın
Artık caddelerinde kararsızım
Toprağın altın ama temelin çürük
Gönüller olmuş sende göçük
Ne kadar soysuz varsa bağrına basmışsın
Sen bu halinle kendine yazık etmişsin