ellerim üşür birden
yalnızlığın yedi rengi
sarınca yüreğimi
yürek duvarlarıma çarpar dalgalar
fırtınalar yaşarım
sensizliğin denizlerinde
uykusuz gecelerimde coğalır
gözlerimde mor halkalar
bir sen kalırsın
solgun
ve yorgun gecelerimde
bir deniz feneri parlar
çakar yüreğimin karanlığında