kendimi
müebbete mahkum ettim
uçurtmalar yok artık gökyüzünde
sancılarım artıyor günbegün
kuşluk vakti
bahçeme gelen kuşlar da olmasa
çekilir mi sanıyorsun hayat
ey sevgili
sen gideli
zangoç tepemde
saat başı
durmadan çan çalar
toprak suya
dere denize
ve benim yüreğim kan ağlar
ben sana
ben sana hasretim