Zekeriya Özhan - Çileymişsin Be Dünya

Hak yarattı var oldum,göz açtım seni buldum,
Önce şirin göründün,görür görmez vuruldum,
Şu kısacık ömrümde,düştüm kalktım yoruldum,
Hiç elimden tutmadın,koydun beni bu hale,
Çileymişsin be dünya,baştan sona hep çile.

Hep içimden ağladım,yüze güldüğüm halde,
Sende seni aradım,sana geldiğim halde,
Senden vefa bekledim,seni bildiğim halde,
Boşa sevgi besledim,sarıldım bile bile,
Çileymişsin be dünya,baştan sona hep çile.

Herkesi sevindirdin,kimseye yar olmadın,
Seninde görevin var,boş yere var olmadın,
Ben kırıldım sen küstün,peşimden ayrılmadın,
Yeter artık usandım,göz yaşım sile sile,
Çileymişsin be dünya,baştan sona hep çile.

Ne yapsam sardın beni,sağdan soldan her yönden,
Gençliğimi bitirdin,ne fayda gördüm senden,
Bir ömür verdim sana,götürdün beni benden, Otuz üç sene dolmuş,söylemek kolay dile,
Çileymişsin be dünya,baştan sona hep çile.

Zalime kucak açtın,mazlumları ağlattın,
Haksıza yandaş oldun,haklıyı dışa attın,
Bir adım yol almadım,hep kendine bağlattın,
Aylar seneler geçti,varamadım menzile,
Çileymişsin be dünya,baştan sona hep çile.

Ne söylesem kâr etmez,tutacak bir yanın yok,
Başı sonu belirsiz,yolun var kervanın yok,
Olsa bile dert yüklü,derdin var dermanın yok,
Ben yandıkça sen yaktın,küle benzedim küle,
Çileymişsin be dünya,baştan sona hep çile.

Özhani'ye yükledin,bunca kederi gamı,
İstemem,sende kalsın şan,şöhreti,makamı,
Sana son sözüm dünya,bırak artık yakamı,
Gayrı bana elveda,sana da güle güle,
Çileymişsin be dünya,baştan sona hep çile.