Zafer Yılmaz - Sonsuzluğa Susamak

Ense kökümde yüklü sonsuzun ağırlığı
Kulağımda uğuldar dünyanın sağırlığı

Bir gün çarparsa kafam sallanırken boşlukta
Perdeler hep açılır kaybolur sarhoşlukta

Zonklarken uğuldarken aklımın her neferi
Ter fışkırır alnımdan sanki yırtılır deri

Ufacık bir kefede sonsuz tartan kantarcı
Yüreğimde ıstırap,bedenimde bir acı

Her noktaya varılır çıka, çıka basamak
Aklıma batan kıymık: sonsuzluğa susamak

1980,Erzincan