Yol başlarını kesmiş demir ağızlı devler
Kılıf olmuş onlara köşe başında evler
Ayağım sakin basar yere iz bırakmadan
Çekinerek yürürüm sağa sola bakmadan
Korkarım koca bir dev önüme fırlayacak
Köşeye sıkıştırıp üstüme hırlayacak
Üstüme bir araba farlarını parlatsa
Yahut -iftar topumu? - topçu bir gülle atsa
Kalbimi ipil, ipil duyarım sardığını
Hissederim korkunun pejmürde kılığını
Ama bu değil korku,bu değil nefes kesen
Nefsimi bağlayarak kalpten öteye esen
Ve titreten bedeni bütün vücûdu saran
Bir korku var ki bende katmış mayama karan
1979,Erzincan