Zafer Yılmaz - Hasret

Koynunda uyuklarken hep sana hasretim ben,
Kalabalık içinde insana hasretim ben,
Yataklara düşmüşüm bir kana hasretim ben,
Sualtı tarlalarda tohum ekmeye HASRET...


Üstünde yürüyorken yollara hasretim ben,
Dar elbise içinde bollara hasretim ben,
El ele gezinirken kollara hasretim ben,
Istıraplar içinde çile çekmeye HASRET...


Pınarların başında saf suya hasretim ben,
Ahlaksızlık içinde has huya hasretim ben,
Hep sevecen gezmişim pusuya hasretim ben,
Ellerim nasırlara, sırtım tekmeye HASRET...


Çürük taşlar içinde köşeye hasretim ben,
Kahkahalarım sahte neşeye hasretim ben,
Saymakla tükenmez ki çok şeye hasretim ben,
Hasretim,hasret,hasret...hasret çekmeye HASRET...

1987, ERZURUM