Zafer Yılmaz - Cemre Yüreğime Düştü

Sokaklar
Ciğerlerimizi üşüten soğuk
Sobamız ısınsa odamız ısınmaz
Birikiriz etrafına
Ellerimiz ısınsa yüreğimiz ısınmaz
Kışın, ayazın,
Aylarca güneşi göremediğimiz
Günlerin ardından
Bir umut yüreğimizde
Bir sabır
Cemre havaya düştü
Hele sabır gardaş
Az kaldı kuzuların
Meleşeceği günlere
Köyün yolu ha açıldı ha açılacak
Cemre suya düştü
Dün güneşi gördük bir ara
Güney yamaçların
Karı erimiş
Cemre toprağa düştü Isındı ayağımızın altı
Ayağımız toprağa değdi
Çeşmede eğleşmeye başladı yarenler
Dağda taşda rençperin
Neşeli sesi yankılanır
Kağnının gıcırtısı
Tohumlar yaprağa durdu
Alnımızın kırışığı biraz gevşedi
Ve cemre yüreğime düştü
Alevlendi bağrım
Çare bilmez kimse
Artık kar düşmez iklimime
Kış gelmez coğrafyama
Yollarım kapanmaz
Cemre yüreğime düştü
Yüreğim cemreye
Gözlerim ufuklara düştü
Ellerime hicran
Ve kalemime efkar
Heyhat