Zafer Şık - 5217 Sokak

Gözümde değil
Gönlümün derinliklerinde büyüttüm seni,
Sen aşkımın mavisi!

Senin denizine yelken açtım bir akşam vakti
Başka sular da haram zaten
Sende seni yaşıyorum
Senden tutunuyorum hayata bir köşeden

Erken yaşayamadım ki seni
Çok geç bulduk birbirimizi
Onca zahmetlere inat
Belki daha da çok sana bağlanabilmek içindi-
kaderdeki bu firak
Sevdada son durağım,

İmsak vaktine ramak var şimdi
Yine sabaha kadar uykusuzluğumsun
Seni düşünmekten mutluyum..
Ezana hasretsiniz biliyorum
Bizdeyse aşinalık var, biz kör uykuda can veririz..

Gözümün önünde değilsin
Ama resmin önümde
Sesin nefesime karıştı yine,
Çayım soğusa da
İçimi ısıtıyor yine de
Çünkü seni de demledim beraberinde Efkarımda sen, içimde sen
Duamda sen ve ben,

Hep aydınlıksın düşlerimde
Geceleyin her daim ayın on dördüsün,
Karanlığa yer yok,
Her yerde sen
Aydınlık bir gecenin ardından
Nurani bir yüz,
Sana susuzluğumu gidermek için
Aynalara bakıyorum
Seni görüyorum
Sensiz geçen günlerime inat,
Seni gözümde değil
Gönlümün derinliklerinde büyütüyorum,

Şimdi bütün yollarım sana çıkıyor
Dört yönümde sen
Seni senden soruyorum,
Şarkılar seni besteliyor benim için,
Her daim bir yanım eksik derdim
İkimiz iki yarımdık
Tamamladık bizi,
Bulanık bir geleceğin ardından
Bana gülümsemeni gördüm
Vazgeçtim sabırsızlığımdan
Sensiz şehrin Camişerif mahallesinde
5217 sokağında seni bekliyorum şimdi.