Kah Köroğlu kah Karacoğlan gibi,
İlden ile dolaşır gezer gönül.
Yaban elinde yavru ceylan gibi,
Sevda ile dağlarda tezer gönül.
Sevgim ırmak olur akar sel ile,
Aşkı muhabbet eyledim bal ile.
Yarin sinesinde esen yel ile,
Çiçek olup yürekte tozar gönül.
Gönlümüzde açan gülü yel alır,
Günlerim dert ile geçmez yıl olur.
Yüreğim sevgiden öte yol bulur,
Sevda ile kalbimde uzar gönül.
Aşık olan kimse kendinden geçer,
Yüreğinde aşkın çiçeği açar.
Sevgiyle aşkın şarabını içer,
Sarhoş olup kenarda sızar gönül
Yusuf şiir söyleyip satır satır,
Muhabbet ile sevgiyi anlatır.
Kelam ile kulakları çınlatır,
Aşkı destan eyleyip yazar gönül.
Yusuf Tuna