Senin için ne sıkıntılar çektim,
Ah gönül seni memnun etmek zormuş.
Aşık olup ta dağ başına çıktım,
Ah gönül seni dağda gütmek zormuş.
Her şeyi bırakıp yatsam olmuyor,
Derdi kelam edip satsam olmuyor.
Seni bir kenara atsam olmuyor,
Ah gönül seni özden itmek zormuş.
Bulut olup gök yüzüne ağmadın,
Yağmur olup üzerime yağmadın.
Sen varya ele avuca sığmadın,
Ah gönül seni elde tutmak zormuş.
Hüzün ile sen canımı sıkarsın,
Yağ gibi suyun üstüne çıkarsın.
Beden ayrı sen ayrı baş çekersin,
Ah gönül seni cana katmak zormuş.
Söyle gönül söyle kime tabisin?
Sen Yusufun yüreğinin kabısın.
Nefis ile sanki kardeş gibisin,
Ah gönül seni tenden atmak zormuş.
Yusuf Tuna