Bu hayat içinde bilmem ki n'oldu?
Aşka kucak açan ellerim gitti.
Gönül bahçemde çiçekler soldu,
Açmamış tomurcuk güllerin gitti.
Hazan geldi ta bağrıma indi,
Acı ile başım deliye döndü.
Ateşle yüreğimin feri söndü,
Esen rüzgar ile küllerim gitti.
Sevginin yerini ızdırap aldı,
Izdırap içinde yüreğim soldu.
Onun derdiyle günüm zehir oldu,
Sözde yaşanmamış yıllarım gitti.
Canım sağ iken kurudu her yanım,
Şimdi gönülde toprak oldu tenim.
Şu hayat ağacım kocadı benim,
Gözde çiçek açan dallarım gitti.
Yusuf aşk suyundan içmiyor artık,
Yürekte çiçekler açmıyor artık.
Gönlüm arı gibi uçmuyor artık,
Özde petek olan ballarım gitti.
Yusuf Tuna