Yusuf Önder Bahçeci - Dünya Da Ölüm Var

Ey bu Dünya'ya gönül veren, bir gün musallaya koyarlar,
Namazında kırk kişi olursa belki Cennetlik olur duyarlar,
Hoca Efendi sorar, sorar, mevtayı nasıl bilirdiniz Beyler,
Ey bu Dünya'ya gönül veren, bir gün musallaya koyarlar.


Ne verirsen elin ile, o da gider senin ile, güzel amelinle,
Gel sen bu sözlerimi, cân kulağı ile dinle, geceleri, inile,
Kullar Cennete giderler ancak güzel, güzelce kulluğu ile,
Ey bu Dünya'ya gönül veren, bir gün musallaya koyarlar.

Ölüm ani gelir hesabını vermez, hedefiniyse saptırmaz,
Önder öleceğini unutmaz, unutmaz, Allah'ını unutamaz,
Bu Dünya'da ölüm varken mutlu olmaz, olamaz, olmaz,
Ey bu Dünya'ya gönül veren, bir gün musallaya koyarlar.


Ey Şeytanı Lâini dost edinen, türlü dalavereler çeviren,
İnsanları masum olarak katleden, Allah'dır belanı veren,
Aldığı cânların karşılığı bir gün canavarlar gibi geberen,
Ey bu Dünya'ya gönül veren, bir gün musallaya koyarlar.