Yusuf Önder Bahçeci - Çocuklar Evin Neşesi

Çocuklarımız, onlar evimizin neşesi,
Çocuklar sanki hayatımın bilmecesi,
Konuştukları zaman sadece hecesi,
Anne, babaların gündüzü ve gecesi.


Çocuklar gülünce, anneleri gülüyor,
Baba eve geliyor, çocuklarım diyor,
Yemiyor, yediriyor, içmiyor, içiriyor,
Çocuklarımız, onlar evimizin neşesi.

Baba, çocuğum adam olacak diyor,
Anne çocuğum terbiyeli olsun diyor,
İkisi de didiniyor, ikisi de, bil eriyor,
Çocuklarımız, onlar evimizin neşesi.


Çocuk olmayan evde sanki matem,
Çocuk olan evlerde, esiyor meltem,
Benim çocuklarım, hepsi bir tanem,
Çocuklarımız, onlar evimizin neşesi...