Yusuf Miskini - Sonbahar Gelmiş Neylerim

Sonbahar gelmiş neylerim,
Hüznün adı kalmış yapraklarda,
Ayrılığın rengine boyanmış ağaçlar,
Herkes de bir korku var
Herkes de bir acıma.

Yollar ıssız mı ıssız, tenha mı tenha,
Bakışlar ayrılıktan bir pencere,
Hepsi haber veriyor, bu sarı ölümü,
Rüzgar buyhûde esiyor saçları okşarken,
Ecel tırmalıyor yaş kuru ne varsa.
Acımasızca çekiyor içine toprak suyunu,
Ve sonra çıkarıyor gövdesinden o sarı ölümü,
Tatsız tussuz bir hava, estikçe esiyor,
Hep hasretleri yere serdikçe seriyor,
Ayrılıklar ülkesine göçmeden evvel,
Ölüm rengini hakim kıldıkça kılıyor.

Ve duracaktır bir gün bu seyreti,
Kış giydirecektir başından kefeni,
Hayali değil hakiki mi hakiki
Alacaktır gözlerinden o ölüm rengini