Gece aşkı düşününce
Cinnet geçirir karanlıklar;
Islahı yoktur ,
Bu saatten sonra rüzgârın.
İbretlik bir fasıldır bu,
Fasılası olmayan;
Ey aymazlık beni affet!
Gece aşka düşünce
Hüküm giyer karanlıklar,
Cezbesi fecidir artık,
Rüzgârı çoğalanların.
Eski bir fosildir hortlayan ansızın,
Tozlu bir hayalet!
Gece aşka düşlenince
Bir huzur peydahlar karanlıklar;
Cüreti katlanır med-cezirin
Halkalanır cümle ayet;
İzbe bir bulut kanlanır,
Kalemin ucunda bin bir marifet.
Gece aşkı düşürünce,
Bir ağıta bulanır karanlıklar,
Gerçek, kendini arar savruk hayallerde.
Zor bir maraz iner ardından,
Zor bir haykırış;
Ey yalvarış, sabret!