Yusuf Altunel - Yanımda Kal

YANIMDA KAL


emine'ye


bu gece ört beni
ayrılık ayazı dışarıda
arar ellerini ellerim
özlem kırağısı düşmüş
ciğerim paramparça

ört beni giderken
kent hayın pusu sermiş
sırtımdan bıçaklar beni
daha sen hoşçakal derken

sensizlik ölümcül boşluk
yatakta oturur beklerim
kentte çıyansı orospuluk
boğazımda düğüm düğüm hıçkırıklar
kırık kayık gibi yalpalar sesim
bıçaklarım sensizlik büyüten kenti
bu şehir yaralı bir kurt kadar tehlikeli
çöpleri karıştırır faşist yalnızlık
arşınlar sokakları sevdanla bulanık
gezgin çingene dilenmeleri

panzerli gitmeler kesmiş sokakları
içimde özleme molotofları saklarım
kestane pişirir Kızılay'da aşkım
Yüksel'de böcek vızıltıları çakarım

tiner çekmişim nefesini bıraktığın kuytularda
rüyalarımda sokak çocuğu olmuşum
Sakarya Caddesi'yle öpüşürken sarhoşluğum

bu gece sev beni
korkarım öpüşmelerimiz
terkedecek şehri
yanında yüreğimden parçalar al
n'olursun gitme
bu şehirde kal.