Yusuf Altunel - Okyanuslara Sürükle

OKYANUSLARA SÜRÜKLE

pervaneler sevda taşıyor (t)uzaktaki yıldızlara
doğumlar tanyerinde yanmalara gebe
tutku cehenneminde pusuya düşmüş yaşamak
perdeler sarhoş rengi
üzüm kokuyor bütün camlar çıplak
süzülüyor pencerelerden çiğit mavisi

söğüt damarlarında toplanıyor damıtılmış yaşam
saat sabahın beşi, çiğ damlası olmuşum
ıslatmışım tüm sevişmeleri geceden kalan
işliyorum güneşi zeytin yaprağından tulumum

baharın yükünü taşıyorum kışlardan hırsızladığım
kavuşmalar beklemişim terkedilmelerde bıraktığım hayat akıp gidiyor kum gibi avuçlarımdan
ellerim öyle küçük yaşamaksa kocaman

ıslıklar sunmuşum tren yollarında
çağırmışım seni gömmek için beynime mahremini
sen akıp gitmişsin
iğde kokulu resimden sulara

özlemindir hareket ettiren çarkları
doğayı çıldırasıya savuran
yemişlere kutsal can

bir duru özlem olmuşum canım
dirilmeler biriktirmişim, kekikler dağların eteklerinden
çekingenim, göllenmişim, kuytulukta durmuşum
gel çek beni, okyanuslarına sürükle