Yusuf Altunel - Çölde Susuz Kalmış

ÇÖLDE SUSSUZ KALMIŞ

havada yeniye başlamanın kokusu
toprakta telaşla çözülen su gibi yüzün
zeytin ağaçlarından firari kara gözlerin
yüreğim çılgın atlardan hızlı
pençelerini kapatmış uslu bir kediyim
avuçlarında kavuşmaları yakaladığımdan beri
çölde sussuz kalmış deliyim

gel ey duru bakışlım
fırtınalı denizlerde limanım ol
sakin koylarında demir atayım
yeni kıtalar saklı gözlerin bir soluk dinlenip koynunda
okyanuslar açayım

kömür karası saçlarına
devrimden güller tak
çocuksu yüzünde
taze günün ışınlarını saçarak

çöllerine direnç kervanları sürmeliyim
damla damla süzüp sabır taşından seni
dudakların vahasından aşk iksiri içmeliyim
gel ey sevgili
çölde susuz kalmış bir deliyim