Üzülme kardeşim
Gün olur
Devran döner
Ve bahar gelir
Çığlığını atar kırlangıç
Döne döne yükselir
Çöreklenir yüreğimize
Bu hüzün siner
Yılkı atları gibi tımar edilir
Yaralar sarılır
Sonunda
Her acı diner
Makûs talihini yener
Kalkınır belki Ardahan
Yinede bilirim
Yüreğimizde
Erken büyüyüp
Ecelsiz ölen kardeşimizin
Acısı katmerlenir