Yılmaz Yetiş - Senem Kız

Bir köy ki yolları gölgeden uzak
Turna seslerinde nazlıca ağıt
Senem kızın bakışı avcıya tuzak
Mürekkep gözyaşı avuçlar kağıt
Bir köy ki yolları gölgeden uzak

Senem kız bir ceylan güzel mi güzel
Uzamış saçlar belde buğday sarısı
Gamzesinde bir çukur ebed ve ezel
Ne yiğitler gömülü yolda yarısı
Senem kız bir ceylan güzel mi güzel

At üstünde bir el ki tutmuş sarmaşık
Kına kokmuş dört yana kimden geliyor
Artık soğur mu bağrım su bile aşık
Senem kız ırmaktan yünden geliyor
At üstünde bir el ki tutmuş sarmaşık
Bir tokaç bir etek bir güllü yazma
Mevsim dönmüş bahara coşmuş bir dere
Alamam gözlerimi Senemim kızma
Söyle hemen ölürüm bastığın yere
Bir tokaç bir etek bir güllü yazma

Hani kader derler ya yazılmış yazı
Zaman zuhur etti de anladım Senem
Şimdi bana küstün de getirdin güzü
Her ağaca bir dilek bağladım Senem
Hani kader derler ya yazılmış yazı

Nefesler tükense geçse de yıllar
Zaman yok gündüz yok artık sene yok
Adımlar dursa da bükülse beller
Senemsiz geçecek bir tek senem yok
Nefesler tükense geçse de yıllar