Yılmaz Odabaşı - Herkes Ölür Ölümü

Herkes Ölür Ölümü

'ölüm gelecek ve senin gözlerinin içine bakacak.' -C. Pavese-

I
Kanatlanır, kanatılır bütün boşluklar
ve aynalar her gün bir başka yalan söyler
kalınır geride çizilmiş hayatlardan
geride yağmurlardan ve çığlıklardan

herkes çizer boşluğunu...

II
Her aşk başlarken pembe
sen pembe
ayrılıkta rengi siyah yalnızlığın
ben siyah

kızlar kaçar siyahlardan...

(herkes arar pembesini
oysa kendinden ötesi yoktur
kimse sevmez yalnızlıkta gölgesini...)

III
Herkes sever doğumunu
kim sever ölümünü?
herkes sever doğrusunu
kim sever yanlışını?

herkes susar ayıbını
herkes susar ayıbını...
IV
Herkes bilir gitmesini
bir zaman öğrenirsin
gideni sırtından öpmesini

herkes yaşar hasretini...

V
Dutlar sever yoksulunu
kuşlar sever bozkırını
kim sevmez keçisini?
kim sevmez kedisini?

herkesin bir şiiri vardır
herkes sever şiirini...

VI
Herkes geçer gençliğini
herkes... buğusunda anıların
yitirir kekliğini

ve aynalar her gün başka bir yalan söyler...

VII
Herkes yaşamakla suçlu, aşkıyla hükümlüdür
herkes doğarken ölümlüdür

herkes ölür ölümünü
göğe salıp düşlerini
salıp tenini, nefesini
bırakır ceketini

h e r k e s b ı r a k a c a k t ı r c e k e t i n i...