Yılmaz Odabaşı - Cehennem Bileti

Cehennem Bileti

I.
izi kalırdı sağrıları ıslak tayların boynunda muhteşem kementlerin
ay ışığına dönerdim... mühürleri, muhtarları, sızıları bilmezdim
yazgım

ki hep yazgımdan demlenen katillerin güzergâhıdır
çocuktum... bilemezdim... ahırlara saklanır ölmeye gidemezdim
izi kalırdı sağrıları ıslak tayların boynunda muhteşem kementlerin
geceleri, gençlikleri, geçmişleri bilmezdim
uzak eşkıya ateşleri ışıtırdı dağları
ki allahların allahına bile isyandı duruşalrı
durup bir başıma ışıklara dönerdim
dengbej söylencelerine gömülürdü günlerim, gecelerim
dağlara gidemezdim... o yolları bilmezdim!
izi kalırdı...
anam baskınlarda tabancalar saklardı memelerinde, ama titrerdi
kimseler duymazdı... eteğinde tıkırtılar dinlerdim
takvimler şaşkındı; on dördümde evlendirildim
ilk karım gece gelirdi yorgun, utangaç öpüşlerle
oysa ben çocuktum, sevişmeyi bilmezdim...
*
dağdı, yaylaydı ya da bostan... belki hasatlarla ter içinde
aynı göletlerden su içtiğim eşeklerle dönerdim
geceler tenhaydı kıvrılırdım, üşürdüm
hep üşümenin dilinden ilk karımın dilini bilemedim
(kuma gitti bir yaşlıya 77'de... on beşimde bir kıştı... kentler, size çıktım!
aşiretim, sana küstüm! siyasi suç işledim, büyüdüm, ona 'nasılsın? diyemedim... daha mutlaka tezek kokar ve uçurum gibi bakar...hâlâ
ankara'da o beyaz şarap tadında günleri yaşarım; yirmi yıla rağmen
onu bir ünlem gibi hatırlarım...)

II.
izi kalırdı sağrıları ıslak tayların boynunda muhteşem kementlerin
bir gün dönerdim, dönerdim
yüreğimde gümbür gümbür tüfeklerin sesiyle
taş katılığında ve hüzzam makamında
sırtıma kentlerde saplanmış hançerlerin iziyle
dönerdim... bir başıma; sanki bir gölette bir damla
ama damla!

&değil mi ki herkesin bir hasadı var gönlünün avlusunda&
dönerdim