Yılmaz Çelik - Yolcu

Yolcu

Yürüyorum zaman ve mekân arkamda,
Her geçen gün ayaklarım fersiz,
...Ve ben nefessiz...
Koşuyorum istemesem de,
Beni eriten zaman tünelinde...
Yolcuyum gidiyorum;
Gitmek istemesem de...
Çantama bakıyorum; azığım eksik,
Gözlerimde yaşlarla kalıyorum çaresiz...
Zamanımı harcadım; bonkör ve hesapsız.
Pişmanlıklar içinde, tövbekâr oluyorum...
RABBİM affın büyüktür; affını umuyorum.