Sen, haykırırdın geceye sevgini çığlık çığlık
Açardın sırlarını karanlık gecelere
Dudağında adımdı o eksilmez hıçkırık
Her telefon sesinde koşardın, benim diye
Ben, ümitle bakarken gelecek yarınlara
İçinde sen olmayan düşler ile uyurdum
“Seviyorum” diyerek sessizce kulağına
Yine de mutluluğu uzaklarda bulurdum
Ben yaşarken her günü diğerinden delice
Sen sevgi pınarıydın, kayalarda çağlayan
Seni terk ettim diye peki niye her gece
Şimdi ben oluyorum gizli gizli ağlayan?