Yeşim Anar - Sende İzmir'i Sevdim

“En şirin yeridir İzmir'in” demiştin ya
bir akşam vakti seninle Şirinyer'den geçerken
İlk defa bakmaya başladım sokaklara
Bambaşka bir görünüm kazandı gözlerimde
Şirinyer'in yolları, insanları, caddesi
Ne kadar da güzelmiş burada bulmak seni
Ne güzelmiş sende Şirinyer'i sevmesi

Anlatımında buldum, yine bir akşamüstü
Asansör'de oturup güneşin batışını
Seyretmenin o yitik, gizemli lezzetini
Bir güneş batımında kendimi yitirerek
Dario Moreno'da buldum ansızın seni

Seneler öncesinin Konak'ına yolculuk
senin geçmişinin buğusuyla yaşandı Tramvaylar geçti gözlerimin önünden
Gözümde o eski meydan, saat kulesi,
yaşanmış, tüketilmiş, yitik dünler canlandı
Yüreğim titreyerek kapattım gözlerimi
Seneler öncesinin Konak'ına taşındım
sarı- siyah resimler içinde buldum seni

Kocaman kollarımın olmasını isterdim
İzmir'i karış karış kucaklasın kollarım
Kocaman gözlerim olmalıydı ayrıca
görebilmek için o gizli güzellikleri
Ve kocaman bir yürek olmalı insanda ki
hakkını vererek sevmeli O'nu dedim
İzmir'i zehir gibi karıştırdın kanıma…
Sende İzmir'i sevdim…