Yavuzcan Pınar - Kalemim

Sevgili kalemim bana lütfeder misiniz bu dansı
Uçacağız birlikte gökyüzünde
Yıldızlardan seçme kafiyeler indireceğiz yeryüzüne
Kâğıtlar olacak sığınağımız, şahidimiz
İmzalar atacağız duvarlara

Ancak seninle olur tüm bunlar
Yanımda kal yeter
Yeter ki seninle olayım her daim

Sen ki karşılıksız seversin
En zor anlarda gösterirsin kendini
En soyutladığım zaman kendimi
Deva olursun derdime
Beni benden iyi bilirsin
Bana anlatırsın beni
Seviyorum seni sevgili kalemim
Kıskanmadan yazdın başkalarını sevdiğimi
Hatta ilham kaynağı oldun karamsar gecelerime
Seninle geçirdim ilkbaharı
Seninle yazdım en platonik mektuplarımı

Sevgili kalemim
Var mısın benimle bir ömür sürmeye
Sıcak bir şömine önünde kar izlerken
Ya da güney kıyılarında Ağustos'ta

Sevgili kalemim
Ne olur
Ben bilmem kendimi
Ben unuttuğumda beni
Unutma, unutturma kendini