Yavuz Girgin - Selamün Kavlen

selamün kavlen min rabbirrahim
ölümün öldürüleceği güne
davet edilmişim
bağışlayın

tutmaz sanılan aminlerimin dudağı
göğü öper gibi
gözlerimi açacak sanıyorum
hayata öyle susamışım ki
bağışlayın

evrile evrile çağları deviren
bir parça zehrin tutkusu muydu
şevkatin dilini susturan
yoz bakışlarıyla soğutan beni
silkelerken hazanımı ağır ağır
o hala bahçemde neden hür

Daedalus İkarus'u kaçırsın diye
sayfasını açık bırakan kimdi
bittiği yerden uzatmış yine elini
kadehime zehrini çoğaltmak isterken zulmünü
dirilene kadar becerdim ölümü
bağışlayın

alemin hazinesiyken
beni yıllar yılı
beni yollar boyu
kaybettiren kimdi
çekiyorum kendimi şimdi
sonu gelmiş zamandan
anlıyorum ki asıl hayat
tüm zamanların beni yad etmesiymiş

kökü mağmasına değmiş
ulu çınarın sancısı
göğsümde öyle bir yol açtı ki
ucu göz kapağımda
damla damla
ey kabuğumu kıran ayna
mezarıma yatırmadan önce
heyecanımı kanıma bağışla…