Yavuz Bülent Bakiler - Emine Bacı

Emine Bacı

Ben Numanlar Köyü'nden Emine Bacı
Yaşım belki doksanbir, belki seksensekiz. Ellerim ayaklarım buğdaylar kadar temiz
Yaz gelince dibeklerde çaresiz
Dövülen benim benim, benim!

Benim şimdi harmanlarda savrulan
Kara topraklarda buğu, yetim ocaklarda duman Seferberlik yıllarından beri dul kalan
Gelinim, gelinim, gelinim!...

Ben Numanlar Köyü'nden Emine Bacı
Ürüzgarın erittiği karlara benziyorum.
Gayrı söner odamda geceleri yanan mum
Yüreğime bir ses verin diyorum
İnim inim, inim inim!...
Ben Numanlar Köyü'nden Emine Bacı!
Tadım tuzum yok gayrı, ağzımda dilim acı
Varıp hangi doktordan alsam ilacı
Ben kim, doktor kim, ben kim?...

Beni böyle ilmek ilmek dokuyup saran ağrı Biliyorum gayrı, bölüme çağrı
Kuru dallar gibi Allah'a doğru
Uzar beş vakit ellerim, ellerim, ellerim!

Ben Numanlar Köyü'nden Emine Bacı
Üzerime dağlar gibi çile gelir de
Ya sabır çekerim evvel emirde
Bir kuru canım var çok şükür bir de
Bir yatak bir yorgan bir kilim.
Bir yatak bir yorgan bir kilim...