Yakup Azbay - Kahkaha

Bir gölgenin altında al açık eller
avuçlar tebessümünü öykülerin
su berrak gök mavi hayal serin
bir yerinde gül biter dikenlerin
giyinse de siyahı hep matemler


kaygıların altından salınırken bir gülüş
ellerinde boş vermişlik tütsüsü
koca bir umudun heybetli gürültüsü
yankısında bir gölgenin ölüsü
küçük salıncağından düşmüş.

Değişiyor duyguların pespaye rengi
Gök serin su mavi hayal berrak Simsiyah bir yeri aydınlatarak
Suya düşüyor koca bir yaprak
Bozuluyor hayallerin ahengi

Ve gerçeğe dönüyor çarpılıp eller
Sonu geliyor o tatlı öykülerin
Gök berrak hayal mavi su serin
Açılırken örtüsü tüm gerçeklerin
Kaskatı ortada kalıyor bütün emeller

Seni yalan saymak yalanın kendisidir
Salıncaktan düşenler suyun efendisidir
Suç siyahınsa masum olan matem mi?
Giyinip siyahları sırlarımı sevsem mi?