Yahya Gökdemir - 17 Ağustos

Sakın sıcak yaz akşamıydı
Sokaklar cıvıl cıvıl canlı neşeli
Ne olduysa bir gece vakti oldu
kabus cöktü kentin üstüne


Rüyaların en tatlı en güzel anında
Derinlerden gelen korkunç seslerle
Şaşkınca çığlıklar atarak uyandık
Çaresiz ümitsiz ürkek bakışlarla
Bir bu yana bir bu yana panıkle koştuk


Deprem çiğlıklarıyla yankılanıyordu yer ve gök
Tarifi imkansız korkunc seslerle
Dağları denizlerı ve şehirlerı
Silkeliyordu
Sallanıyorduk salıncaktaki
Çocuklar gibi
Doğa güç gösterısi yapıyordu
Adeta bize

Virane oldu evimiz yurdumuz
Enkaz yığınına döndü koca bır şehır
Her yer karanlık zindan
Her yanım acı çığlıkları
Bu bizim kıyametimiz
Bu bizim mahşerımızdı


Yok olmanın dayanılmaz korkusuyla yüz yüze geldık
yalvardık yakardık yüce tanrıya
Ayırma nolur yavrumuzdan annemizden
Bu son dileyımız
Bu son arzumuzdu


Dehşetli manzaralar
Yürek sızlatıyordu
Param parça olmuş
İnsan bedenleri
Kan ve göz yaşlarıyla
Islanmış tozlu sokakları
Yüreklerİ burkan ağıtlarla yankılanıyordu
Yer ve gök