Acı bir keman sesine
Arkasına sığınıp şiir okuyana
Gidişlere doyamayan aşkına
Ne diyebilirim ki..
Hepsi sen gibi tüm acılar
Sen demekten ismine sıra gelmez
Aşıklar şair olmuş
Şiirler bana gelmez
Hasret hepsinde varken
Ben utanıyorum sana hasret duyarken
Savurursa yakamozlara beni
Sevdalar..
Sensiz isimsiz sevdalar
O zaman doyasıya şiir yazmak isterim
Kemancı susmalı o şiirde
Okuyan gözyaşını al al sunmalı
Ki o sevdalara uzak iken ben
Hasretim sen mi?
Sevdaların beni tanımaması mı?
Kızıyorum bazen
Kalemlerimi saklıyorum
Dillerim tutulurcasına susuyorum
Şiirlerimi yağmur altında okuyamadan
Acı keman sesinin acı kemancısına
Ne anlatabilirim ki...
Sevdalardan yana sevdalara hasret iken