Yahya Garip - Çocuksu Hatıra

Çocuktum bir zamanlar masallar la büyüdüm
Zorluk görmedim emeklemeden yürüdüm
Yemeden yedirdiler giymeden giydirdiler
Okumamı istediler her şeyi tozpembe gördüm

Okula gittim okuyup büyük adam olacağım diye
Çabuk ısındım ortama oradaki sıcak sevgiye
Her çeşit insanı gördüm birbirinden farklıydılar
İster istemez geliyorduk sormuyorduk neden? Niye?

Yedisinde insan ne ise yetmişinde o olurmuş
Ağaç yaşken eğilip çok bilen ya gezermiş ya da okurmuş
Hocalar derslerden sonra bizlere sorular sorarmış Başarırsan ödül yanlışları tekrarlarsan sopa varmış

Gittik okula senelerce sonunda bir kağıt verdiler
Sadece kağıt değil bize hayat verdiler
Sevmeyi öğrendik denemeyi öğrendik dünyayı öğrendik
Bunu daha sonra fark ettim okula giderken bilmezdik

Şakayla masalla fıkrayla geldik on sekiz yaşına
Okul bitti hayat başladı düştük kamyon garajına
İleriyi düşündük sevdik bin bir kişiyi boşuna
Sonunda onu buldum derken hep uğradık hüsrana

.