Yahya Akbulut - Mavi Ve Durgun

önce acı ve keder,
sonra sonsuz mavilikler
sürüklüyor bakışımı
gökyüzüne,
eriyor tuvalinde semaların
soğuk mavi renkler
soğuk, namlunun ucu gibi
soğuğa boyanmış çoktan,
maviye vuruyor kederlerim,
acılarım soğuktan.

şimdi ben maviye tutkun,
soğuk mavi özlemlerin öfkesi,
gizledikçe rengini feyiz aldığı,
düşüyor yüreğime tuvalin karanlığı.
kesilmiş sesim soluğum
hala sensizlikten yorgunum,
yüzünü unutmayacak kadar mahkûm
yüzünde mutluluğun kadar durgun !