Yahya Akbulut - Kahreden Keder

gülüşümdü ilk önce
terk etmek istediğinde
suçsuz yüreğimi,
dolaşıyor dilinde hala
lanet ettiğin hüzünler'
unutmuşsun oysa, bir sonat gibi
defalarca daralmadan içimiz,
açıyordu dudaklarımızda
ilkbahar.

katlanacağım gidişinde
en umarsız acılara,
katlanacağım yokluğuna... unutmayacaktın, ant içmiştin
ismimiz hani oyulacaktı,
dudaklarımız dokunacaktı
çocukça biriktirdiğimiz anılara.

ürkek ve sıcak bilirim
kahreden kederler,
soğuk bir yaz mıydı bu güne dek
beklediğim,
hep böyle midir o yalan
söyleyen gözler...
uğuruna bendimi terk ettiğim !